متن سخنرانی حاج مهدی توکلی ( ولادت امام علی علیه السلام )

متن سخنرانی حاج مهدی توکلی ( ولادت امام علی علیه السلام )

برخی از جسم ها نورانی است. پیغمبر صلی‌الله علیه وآله وسلم آنقدر نورانی بود که سایه نداشت. این یکی از نشانه هایی بود که او را با عنوان پیغمبری بشناسند. نور سایه ندارد. اگر جسم تاریک و کدر باشد سایه دارد ولی اگر شفاف باشد سایه ندارد.

استادان ما می گفتند: خداوند با اضافه گِل جسم آنها، روح ما را خلق کرد. یعنی وقتی مثلاً آیت الله عظمی بهجت(ره) بسیار نورانی می شود تازه به جسم پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم میرسد.

این ایام پرونده آدم را سفید می کند. در حدیث هست که اگر یک شب دعای مُجیر را بخوانید، اگر گناه هایتان به تعداد ریگ های بیابان باشد، خداوند خواهد بخشید. خصوصاً شما که غرق در محبت امیرالمومنین علی علیه‌السلام هستید.

قرآن از ابتدا تا انتهایش مدح حضرت علی علیه‌السلام است. کسی نمی تواند امام علی علیه‌السلام را مدح کند. همانند این است که سمیناری برای آیت الله عظمی بهجت(ره) گرفته باشند و برای سخنرانی مرا دعوت کنند! شاید هیچ جکی آنقدر خنده دار نباشد. برای سمینار چنین شخصی، عالم بزرگواری همانند آیت الله حسن زاد? آملی را می آورند. تازه آنها هم می گویند: ما او را نمی شناسیم.

ما شکم را می شناسیم! ما چه میدانیم فاطمه زهرا سلام‌الله علیها کیست. امیرالمومنین علی علیه‌السلام را فاطمه زهرا سلام‌الله علیها می شناسد و خدا. قرآن سرتاسر وصف مرتضی علی علیه‌السلام است.

مُجاهد فردی سنی است، در کتابش نوشته است 80 آیه در قرآن وجود دارد که کسی جز علی علیه‌السلام نمی تواند ادعا کند" این در مورد من است." مثلاً: " إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ " می گوید: ولیّ شما کسی است که در رکوعش به سائل انگشتر داد. خداوند مداحش است و درقرآن وصفش می کند.

من می گویم از "ب" بسم الله تا "س" ناس همه ذکر مرتضی علی علیه‌السلام است.

آیه ای دیگر: " وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ " در مردم کسانی هستند که حاضرند جانشان را بدهند تا فقط خدا راضی باشد. علی علیه‌السلام در بستر پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم خوابیدند. چه کسی چنین کرد؟

سه شب افطارشان را می بخشند. چه کسی چنین می کند؟ غیر از او چه کسی چنین کاری کرده است؟

علی علیه‌السلام قرآن ناطق است. خودشان می فرمایند: قرآن صامت است، اگر می خواهید قرآن به نطق درآید نزد من بیایید.

من اینگونه بگویم که اگر بخواهند فضائل یک انسان کامل را بنویسند، قرآن می شود. اگر هم بگویند: یک انسان کامل را نشان بدهید که این فضائل در او پیاده شده باشد، امیرالمومنین علی علیه‌السلام می شود.

اگر علی علیه‌السلام نباشد، خیلی از آیات قرآن معنی نمی شود. خداوند می فرماید: او لیاقت رهبری را دارد! که در نماز هم گدا را دست خالی نمی فرستد و به فقرا توجه می کند. خیلی از جاها امیرالمومنین علی علیه‌السلام فعلی را انجام داده است و بعد قرآن نازل شد. جالب است که قرآن تابع امیرالمومنین علی علیه‌السلام است.

یکی از ویژگی های بزرگ امیرالمومنین علی علیه‌السلام نصرت دین است. در سوره مائده آیه 54 خداوند ویژگی هایی برای کسانی که دین خدا را یاری می کنند، بیان فرمودند. اگر امیرالمومنین علی علیه‌السلام نبود دین پیش نمیرفت. هر کسی خواست در برابر پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم بایستد امیرالمومنین علی علیه‌السلام بینی او را به خاک مالید. او موانع را از سر راه پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم برداشت.

متن سخنرانی شهادت امام جعفر صادق از حاج مهدی توکلی

متن سخنرانی حاج مهدی توکلی: شهادت امام صادق علیه السلام

ما را در جهان به اسم شیعه جعفری می شناسند. زیرا و به درستی که بنیانگذار مذهبمان به شهادت رسیده می باشد همین امشب را در سوگ هستیم. جمله ای را از امام و پیشوا صادق علیه‌السلام مطرح می کنم نقل شده می باشد که فرمودند: 

 “لولا خمس خصال لصار الناس کلهم صالحین، اولها القناعه بالجهل، والحرص على الدنیا،والشح بالفضل، والریاء فی العمل ، والإعجاب بالرأی.”

اکر پنج خصلت نبود ، همه شهروندان و مردم شهر صالح ونیکوکار بودند :

1- در جهل ونادانی قانع بودن.

2- حرص بر دنیا داشتن.

3- بخل در بخشش داشتن.

4- ریا کاری در عمل.

5- خود رأی بود.

در جهل ونادانی قانع بودن

قناعت خوب می باشد در صورتی که به کفاف دنیا قناعت کنید. در دانستن قناعت نکنید. امام و پیشوا حسین علیه‌السلام در زیارت اربعین می فرماید: “و همچنین بذل مهجته فیکر لیستنقذ عبادک من الجهاله و همچنین حیره الضلاله ” و همچنین حسین (ع) خون قلب خود را در راه تو بذل کرد تا بتواند آن بشر را از جهالت نجات دهد. یک زمانی از جان خود می گذری و همچنین خون می دهی. یک زمانی از علی اصغر علیه‌السلام می گذری می شودخون دل خوردن.بشر جهالت دارد که خلافت یزید میمون باز را می پذیرد. می گفت می خواهید دست مرا  ببوسید دست میمون و همچنین سگ مرا ببوسید و همچنین شهروندان و مردم شهر آن کار را می کردند و همچنین به آن جهلشان هم قانع  خواهند بود. آدمی جاهل نباشد بندگی خداوند تبارک و تعالی را رها نمی کند.

حرص بر دنیا داشتن

کار ما برعکس شده می باشد. ما بایستی و حتما حرص در دانایی
داشته باشیم و همچنین به دنیا قانع باشیم. ولی حرص به دنیا داریم و همچنین به جهلمان قانعیم . ثروتی را انباشته کرده می باشد که نمی تواند برود ببیند.

بخل در بخشش داشتن

بخل بورزد به بسیاری عمل و همچنین دین نه نسبت به مال و همچنین دارایی ها. بگوید من یک مثقال از دینم را نمی دهم. مال و همچنین ثروت خداوند تبارک و تعالی به همه ما به مقدار و اندازه خودمان داده می باشد و همچنین  می خواهد از آن هم انفاق کنیم. ما در دین انفاق داریم و همچنین بخل نمی ورزیم می گوییم تو لذت ببر گناهش گردن من. گاهی گناه ملتی را به گردن می گیرد. آن ازسیاهی باطن می باشد.

ریا کاری در عمل

دوست دارد هرکاری می کند شهروندان و مردم شهر بدانند. آن نمی گذارد انسان صالح می شود. ما دوست داریم گریه هم کردیم شهروندان و مردم شهر ببینند جهت همین گریه در روضه لذت قسمت و بخش تر از گریه در تنهایی می باشد. در منزل جهت نماز اذان و همچنین اقامه نمی گوییم ولی در مسجد و همچنین هیئت می گوییم.

خود رأی بود

خود رای و همچنین مستبد می باشد. هرکسی می گوید هیچ کس مانند من نمی تواند فلان کار را انجام دهد. آن که منیت شد. انسان خود بین اهل بیت علیه‌السلام را نمی بیند. دیگران را ببینید؟ شیطان خیلی نگران نیست ما نماز شب بخوانیم. می داند از چه روشی بهره بری و استفاده کند. از امام و پیشوا زمان عج ‌الله ‌تعالی‌ فرجه الشریف چیزی کم نمی می شود که ما حضرت را ببینیم ولی آیا ما ظرفیت داریم؟ آن همه رسول اکرم صلی ‌الله‌ علیه‌ و همچنین ‌آله عبادت می کرد ولی باید توجه داشت می فرمود: “الهی ما عرفنا حق معرفتک و همچنین ما عبدنا حق عبادتک” خدایا نشناختم تورا و همچنین حق عبادت تورا. علم بسیاری دارد حضرت ولی می فرماید: “و همچنینَقُل رَّبِّ زِدْنِی عِلْمًا” علمم را زیاد کن خدایا. ظرفیت را ببینید؟ ما ظرفیت نداریم. در صورتی که ما قطره ای از علم حضرت را داشتیم خداوند تبارک و تعالی را بنده نبودیم.

متن روضه امام جواد علیه السلام

ایام ایام شهادت امام جواد علیه السلام است. امروز اگر حاجتی دارید امام جواد رو قسمش بدید. مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی می فرمودند: اگر حاجتی داشتی، امام رضا(ع) را سه مرتبه به جان جوادش(ع) قسم بده که برآورده می‌شود  !چون همونطور که از اسم آقا معلومه صاحب جود و کرم و بخششه. آخه در کتاب منتهی الامال هست شخصی به نام محمد ابن میمون نابینا بود. با امام رضا ع به مکه مشرف شد. وقتی خواست به مدینه برگرده گفت آقا جان اگه میشه نامه ای برای جوادتان بنویسید تا وقتی برگشتم مدینه بدم به ایشون. آقا تبسمی فرمودند، نامه ای نوشتند. وقتی این مرد خدمت امام جواد رسید و نامه رو داد آقا یه نگاهی کردند و پرسیدن حال چشمات چطوره؟ این مرد گفت علیل و نابینا شده اند، نمیتونم جایی رو ببینم. آقا هم یه دستی به این چشمها کشید و به برکت دستش چشمها شفا پیدا کردند. امشب بگیم آقا جان یه دستی هم به چشمای ما بکش، آخه انقدر گنهکاریم ، مهدی فاطمه بین ماست و ما از دیدنش محرومیم.

آقا جان ایام ایام شهادتته. شهادتتون خیلی شبیه به جد غریبتون حسین بوده، وقتی به شما زهر خوراندند، اون نانجیب ام الفضل درب ها رو به روی شما بست. انقدر از شدت زهر تشنگی کشیدی و به خودت پیچیدی تا تشنه جان دادی آقا جان. به این هم اکتفا نکرد، سه روز هم بدنت رو بر روی پشت بام زیر آفتاب سوزان گذاشتند. این کبوترها اومدن روی بدنتون، بال هاشون رو گشودن و سایه انداختن رو این بدن. اما آقا جان میخوام بگم یه فرق هایی هم بین شهادت شما با شهادت جد غریبتون حسین بود،

اول اینکه روی بدنتون جای نیزه ها و شمشیرها نیست. دوم اینکه روی بدن بی جونتون اسب ندووندن، سوم اینکه بعد از شهادت خانوادتون رو به اسیری نبردن... های .....های

اما دلها بسوزه برای اون آقایی که با بدن بی سر به روی خاک های داغ کربلا افتاده بود، خانواده اش رو به اسیری برده بودن. حمید ابن مسلم میگه به خدا سوگند فراموش نمیکنم اون لحظه ای که زینب با صدای بلند گریه میکرد:

بی اختیار نعره ی «هذا حسین» از او

سر زد چنان که آتش از او در جهان فتاد

می فرمود:

هذا حسین مرمل بالدماء، مقطع الأعضاء و بناتک سبایا

 این حسین توست که بدنش رو به خونش رنگین کردند ،  اعضاش رو تکه تکه کردند ، ما دخترای توایم که ما را به اسیری برده اند

فریاد وامحمداه! هذا حسین بالعراء، یسفی علیه ریح الصبا، قتیل أولاد البغایا»؛

این حسین توست که برهنه کرده اند و باد صبا بر او می وزه  و کشته یاولاد زنا شد.«

و هذا حسین مجزوز الرأس من القفا، مسلوب العمامة و الرداء»؛

این حسین توست که سرش را از پشت گردنش بریده اند، عمامه و ردایش را به غارت برده اند.«

یا حزناه! یا کرباه! الیوم مات جدی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم [یا أصحاب محمداه! هؤلاء ذریة المصطفی یساقون سوق السبایا]»؛

امروز جد بزرگوارم از دنیا رفت، کجایید ای اصحاب محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم؛ این ها ذریه ی محمد صلی الله علیه و آله و سلم می باشند که آنان را اسیر کرده اند.

هذا الذی قد کنت تلثم نحره

أمسی نحیرا من حدود ضبائها

ای جد بزرگوار! این همان حسین علیه السلام توست که همیشه گلویش را می بوسیدی، آخر بوسه گاه تو را از دم شمشیر بریدند.

من بعد حجرک یا رسول الله! قد ألقی طریحا فی ثری رمضائها

یا رسول الله! این بدنی که در آغوشت پرورش دادی، آخر او را برهنه بر خاک گرم صحرا انداختند.

آنگاه زینب، با دیده ی پرخون، دل بریان و سینه ی سوزان رو به جانب سرور شهیدان کرد وگفت:

فدای تو شوم ای مظلومی که لشکر تو را در روز دوشنبه غارت نمودند! فدای تو شوم ای مظلومی

که تو را واژگون کردند!

بأبی المهموم حتی قضی؛

بأبی العطشان حتی مضی؛

فدای تو شوم ای شهیدی که تو را با غم و اندوه کشتند!

فدای تو گردم ای مظلومی که تو را با لب تشنه شهید کردند!

بأبی من لا هو غائب فیرتجی، و لا جریح فیداوی؛

فدی تو شوم ای آن که نه سفر رفته ای که امید بازگشت تو داشته باشم و نه مجروحی که زخم های تو مرهم پذیر باشد.

فدای تو شوم ای سبط پیغمبر خدا! فدای تو شوم ای نور دیده ی فاطمه ی زهراء!...

راوی گوید: «فوالله! أبکت کل صدیق و عدو»؛ به خدا قسم! هر دوست و دشمن را به گریه درآورد. در بعضی از روایات وارد شده: حتی این که آن قدر اشک از چشم های اسبان مخالفان جاری شده بود که سم هایشان از اشک دیده ی آنها، تر شده بود.

متن سخنرانی استاد توکلی، ولادت امام باقر علیه السلام

از روایات استفاده می شود که این سه ماه رجب، شعبان و رمضان، از همه ماه های سال برتر هستند. در بین این سه ماه، ماه رجب ممتاز است و به همین دلیل در روز قیامت بین صفوف محشر صدا می زنند " أین الرجبیون؟" کجا هستند کسانی که ماه رجب را احترام و تعظیم می کردند؟ 

پیامبر صلوات الله علیه فرمودند که رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است، و رمضان ماه امت من است. همانگونه که خدا به پیامبر صلوات الله علیه برتری دارد، ماه رجب هم به ماه شعبان برتری دارد، همانگونه که خدا برتری دارد بر امت، رجب بر ماه رمضان برتری دارد.

ماه رجب متعلق به مهمان های خصوصی خداوند است، چه کسانی می توانند از این ماه استفاده کنند و سر این سفره بنشینند؟ ماه رمضان عمومی است، همه می آیند، مخصوصا در شب های قدر همه بر سر این سفره می آیند. چند نفر ماه رجب روزه می گیرند و چند نفر ماه رمضان؟ آنهائی که اهل رجب هستند در مهمانی خصوصی خدا پذیرایی می شوند. به همین دلیل در قیامت فریاد می زنند "أین الرجبیون؟"

یکی از شب هایی که احیای آن خیلی ممتاز است شب اول ماه رجب است. هرکس یک روز در این ماه را روزه بگیرد آتش جهنم بر او حرام می شود و هرکس سه روز روزه بگیرد بهشت بر او واجب می شود.

امام حسن علیه السلام دختری به نام فاطمه داشتند، و امام حسین علیه السلام پسری به نام علی، ازدواج اینها خیلی شبیه به ازدواج امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها است. حاصل ازدواج آنها متولد شدن امام باقر علیه السلام است، پس امام باقر علیه السلام هم از طرف مادر فرزند حضرت زهرا سلام الله علیها است و هم از طرف پدر. به همین دلیل در زیارت نامه های فرزندان امام باقر و از امام باقر به بعد می توانید بگویید " السلام علی ابن الحسن و الحسین"

امامان ما از امام باقر علیه السلام به بعد هم فرزند امام حسن علیه السلام هستند و هم فرزند امام حسین علیه السلام.

جابر بن عبدالله انصاری می گفت: پیامبر صلوات الله علیه به من فرمودند تو آنقدر عمر می کنی که عالم ما اهل بیت را می بینی، و هنگامی که او را دیدی سلام مرا به او برسان.

به دو امام ما عالم اهل بیت می گفتند، یکی امام باقر علیه السلام و دیگری امام رضا علیه السلام.

جابر به همان اندازه عمر کرد و امام باقر علیه السلام را دید و وقتی سلام پیامبر صلوات الله علیه را به امام رساند، امام جواب سلام او را داد و فرمود که دیگر وصیت هایت را بکن. جابر پرسید چطور؟ امام پاسخ دادند همان علمی که من از پیامبران به ارث برده ام به من می گوید که اواخر عمر تو است.

از امام باقر علیه السلام حدیث نقل شده است که چهار چیز گنج های خوبی ها است یک اینکه انسان دردش را پنهان کند و به کسی نگوید، دوم اینکه انسان حاجتش را از دیگران کتمان کند و فقط به خدا بگوید، سوم اینکه انسان درد و رنج و مصیبت هایش را پنهان کند، چهارم اینکه انسان اگر کار خیری می کند نگذارد که کسی متوجه شود.

متن شعر حضرت رقیه حاج حسن خلج

یه دختری رو خاک ویرونه نشسته

رفته تو فکر باباشو چشماشو بسته

از آدما خسته شده دلش شکسته

از بس که گریه کرده اون صداش گرفته

تنگه دلش، دلش برا باباش گرفته

عمه زیر بازوهاشو یواش گرفته

موی سپیدش رو با روسریش پوشونده

آستینشو تاروی انگشتاش کشونده

با این کارش هستی زینب و سوزونده

با آهنگ غمگین تر از ابر و طوفان