دل که میگیرد دو چشم تر به دادم میرسد
در زمان فقر این گوهر به دادم میرسد
وسع کم هرگز برای ما فقیران ننگ نیست
دست من خالی که باشد سر به دادم میرسد
دست بردارید مردم از سر من، چون که من
دلبری دارم که او بهتر به دادم میرسد
از شب قدر تو جا ماندم که امروز آمدم
گفته اند اینجا حسین آخر به دادم میرسد
این کریمی را که من دارم گدایی میکنم
مطمئنم هستم که پشت در به دادم می رسد
لازم نیست بیام تو خونش. سائل میگه دیدم فقط دستش رو بیرون آورد، کیسه های زر رو داد. گفت از این به بعد اگه پول خواستی بازم بیا. وایسادم گریه کردم. گفتم آقا جان اول اومدم خودت رو ببینم. اما اینجا استاد ما یه گریز میزد. گفت همچین که دست ابی عبد الله رو دید گریه کرد. آقا امام حسین فرمود کمه ؟ گفت نه . ناراحتم این دستهات زیر خاک میره . بعد اشاره میکرد آقا جان این انگشتهای تو رو می برن.برادر جان سلیمان زمانی چرا انگشت و انگشتر نداری چرا بر تن برادر سر نداری بمیرم من مگر مادر نداری...
این کریمی را که من دارم گدایی میکنم
مطمئنم هستم که پشت در به دادم می رسد
من سراغ هر کسی رفتم دلم را زد شکست
غالبا این لحظه ها مادر به دادم میرسد
گفتم مادر؟ هان؟
فاطمه میلش که باشد بذم بر میگردد و
مرتضی با ظرفی از کوثر به دادم میرسد
خاکها کرب و بلا رفتند و من جا ماندم
فطرس هم امروز، بال و پر به دادم میرسد